Studnia wodna - schemat wiercenia, zasada działania i wybór optymalnego urządzenia (70 zdjęć)

Aby poprawić gospodarkę każdego kraju, wymagana jest woda. Jest potrzebny do prac budowlanych, kształtowania krajobrazu i tylko do osobistych potrzeb.

Ale co, jeśli na działce nie ma scentralizowanego systemu zaopatrzenia w wodę? Rezultatem będzie autonomicznie zorganizowany obiekt - studnia lub studnia. Różnica między nimi polega na głębokości warstw wodonośnych, okresie użytkowania i kosztach. Preferowaną opcją jest instalacja studni wodnych.

Podsumowanie artykułu:

Rodzaje studni

Odwiert to specjalna konstrukcja (wykop lub wgłębienie w trzewiach ziemi) o kształcie cylindrycznym, o długości znacznie większej niż średnica.

Urządzenia są podzielone według głębokości i metody penetracji. Głębokość studni zależy od położenia warstw wodonośnych i wymaganej jakości płynu. W zależności od terenu warstwy wodonośne znajdują się w skorupie ziemskiej na różne sposoby.

Jeśli krajobraz jest płaski, to z dużym prawdopodobieństwem woda leży na całym obwodzie. W obecności wzgórz zaleca się wiercenie na nizinach. Klasyfikacja struktur zawiera kilka odmian.

Studnia abisyńska

Po raz pierwszy wdrożony przez brytyjskiego inżyniera Nortona w XIX wieku. Maksymalna głębokość sięga 10-15 m. Konstrukcja składa się z zestawu rur o średnicy do 60 mm, które są połączone ze sobą za pomocą połączenia gwintowego. Na końcu ostatniego linku znajduje się „filtr igłowy”.

Jest to ostra końcówka, która spełnia kilka funkcji: uderza pięścią w ziemię podczas instalowania studni i czyści wodę z dużych frakcji i zanieczyszczeń. Instalacja abisyny polega na podniesieniu rury ze statywem i wbiciu jej w ziemię.

Zalety obejmują kompaktowy rozmiar, możliwość umieszczenia w dowolnej wolnej strefie, łatwość konserwacji i niskie koszty finansowe.

Ciecz unosi się siłą, w klasyczny sposób - za pomocą pompy ręcznej. Zdjęcie Abisyńskiej studni młotkowej pokazano poniżej.

Cóż na piasku

Konstrukcja jest pogłębiona o 15-40 m. Pień tworzy rura o przekroju 100-180 mm. Na jego końcu znajduje się nierdzewny element filtracyjny przyspawany do pierwszego ogniwa łańcucha wiertniczego. Średnia trwałość produktu przy ciągłym użytkowaniu wynosi 15 lat.

Kiedy zamulenie, zanieczyszczenie studni, jest myte. Jeśli proces nie doprowadzi do pożądanego rezultatu, konieczne będzie wiercenie nowego pnia znajdującego się w pobliżu poprzedniego.

Wśród pozytywnych aspektów można wyróżnić cenę demokratyczną w porównaniu ze studnią artezyjską, niższą zawartością rozpuszczonego żelaza.

Studnia artezyjska (na wapieniu)

Strukturalnie przypomina studnię na piasku. Główną różnicą jest brak siatki filtracyjnej w dolnej części rury i głębokość źródła. Woda z takich konstrukcji pochodzi z warstw wodonośnych znajdujących się w grubości wapienia. Dzięki temu okazuje się czysty, z niewielkim stopniem mineralizacji.

Zalety:

Wydajność Jest w stanie dostarczyć konsumentom płyn w ilości od 1 do 3 m3 / godzinę.
Ciągłe zaopatrzenie w wodę. Czas działania pompy nie wpływa na utratę wody. W trybie pięciominutowym lub dwugodzinnym natężenie przepływu jest takie samo.
Czystość bakteriologiczna. Na warstwy artezyjskie praktycznie nie ma wpływu zanieczyszczenie z górnej warstwy gleby, ścieków.
Długa żywotność Eksploatacja studni za pomocą jednej rury odbywa się w ciągu 20-30 lat.Przy użyciu 2 rur (plastik jest wkładany do żelazka) działa do 50 lat.

Jedyną istotną wadą jest wysoka cena.

Technologie wiercenia dla różnych rodzajów studni

Samowiercenie studni artezyjskich pod kątem wody jest pracochłonnym i złożonym procesem. Preferowane jest korzystanie z usług organizacji specjalnych. Abisyńskie i „pod klucz” studnie piaskowe to zupełnie inna sprawa.

Najbardziej popularne są wiercenie śrubowe, wirnikowe i linowe. Wszystkie są wykonywane ręcznie lub mechanicznie. Technologie różnią się sposobem niszczenia i odzyskiwania skały.

Wiercenie ślimakowe jest uważane za najbardziej budżetową opcję. Jest produkowany przy użyciu specjalnego mechanizmu śrubowego - śruby. Obracając się, wiertło uderza w ziemię. Zniszczona gleba trafia na powierzchnię z ostrzami. Ograniczenie wiercenia ślimaka - rodzaj gleby. Tylko nietwarde skały są dobrze wiercone. Na kamienistych powierzchniach świder jest bezsilny.

Metoda rotacyjna pomoże wiercić skałę. Narzędzie to rura wiertnicza, na końcu której znajduje się stożek. Po uzyskaniu obrotu z napędu instalacyjnego krawędzie wiertła przecinają glebę. Powierzchnia gleby jest podnoszona za pomocą płynu wiertniczego, który jest pompowany do rury za pomocą pompy.

Technologia lin amortyzujących jest najwolniejsza ze wszystkich. Najważniejsze jest użycie bailera. To kawałek rury o grubych ścianach. W górnej części znajduje się wycięcie do wyciągania gleby, aw dolnej części znajduje się zawór kulowy lub klapowy. Uderzając o ziemię, zawór otwiera się i chwyta ziemię.

Cóż instrukcje budowy

Znajdź miejsce wiercenia.
Przygotuj narzędzia: wiertło (świder, zsuwnia), wciągarka, pręty, pompa, łopata i rury osłonowe. Stworzenie głębokiej studni jest niemożliwe bez wieży wiertniczej. Jego wysokość jest wybierana nieco więcej niż całkowita długość pręta.
Wykop dół 1,5 x 1,5 x 2 m. Chroń ściany takiego wgłębienia za pomocą desek lub sklejki. Otwór jest niezbędny, aby zapobiec zrzucaniu powierzchniowych warstw gleby podczas wiercenia.
Zmontowane narzędzie wiertnicze jest montowane pionowo i zanurzone w ziemi. Co 50 cm. wiertło jest usuwane z ziemi za pomocą wyciągarki i czyszczone. Wiercenie trwa do momentu osiągnięcia warstwy wodonośnej.
Po wykryciu wody instaluje się rury osłonowe i wykonuje się keson. Keson to komora do umieszczenia pompy. Powszechnym materiałem do jego budowy jest plastik, cegła, beton lub metal.
Sprzęt pompujący jest podłączony.

Rozpoczęcie pracy nie jest bardzo trudne. Siewnik łatwo wgryza się w glebę. Ale z każdym kolejnym nurkowaniem wiercenie staje się coraz trudniejsze. Jeśli wiertło jest zablokowane i nie unosi się na powierzchnię, zaleca się obrócenie go w lewo i spróbowanie go zdobyć.

Wybór pompy do podnoszenia wody ze studni

Ostatnim etapem zaopatrzenia domu w wodę jest jego powstanie ze źródła. Odpowiadają za to pompy studniowe.

W miejscu instalacji wyróżnia się modele powierzchniowe i podwodne. Pierwsze obejmują urządzenia działające na zasadzie ssania. Nadają się do studni do 8 m. Pompy powierzchniowe są doskonałym wyborem dla studni abisyńskiej.

Ten typ nie nadaje się do studni artezyjskiej lub studni filtracyjnej. Dlatego musisz kupić produkt zanurzeniowy. Przy wyborze są odpychani z głębi studni.

Paszport każdej pompy zawiera dane dotyczące maksymalnej wysokości, do której woda może wzrosnąć.Lepiej jest kupować jednostki o małym marginesie wydajności, tj. dla odwiertu o długości 60 m wybierz pompę zaprojektowaną na głębokość 70 m.

Ważną kwestią jest automatyczna ochrona przed pracą na biegu jałowym. Jeśli woda przestanie płynąć do mechanizmu, ale pompa będzie dalej pracować, może to spowodować przegrzanie. Automatyka wyłączy zasilanie na czas i uratuje pompę przed pęknięciem.

Z założenia wyróżnia się pompy odśrodkowe i wibracyjne. W pierwszym przypadku woda jest dostarczana przez koło łopatkowe, aw drugim przez oscylującą membranę.

Zaletą maszyn wibracyjnych jest ich cena, łatwość instalacji i naprawy. Ale z czasem gleba lub obudowa mogą zapaść się pod wpływem wibracji. Eksperci doradzają rozważenie jednostek wibracyjnych jako opcji tymczasowej.