Pigwa - wszystkie przydatne właściwości. Przegląd gatunków, zalecenia dotyczące opieki i lądowania (130 zdjęć)

Pomimo całego bogactwa języka rosyjskiego, z jakiegoś powodu nie znalazł dwóch różnych słów wskazujących na dwa rodzaje tej samej rodziny Rosaceae. A teraz nazywa się go zarówno zwykłą pigwą (podłużną), jedynym przedstawicielem rodzaju Zidonia, jak i japońską pigwą, genomem Henomeles. Okazuje się małe zamieszanie, które jednak łatwo zrozumieć dzięki opisom i zdjęciom odmian pigwy.

Podsumowanie artykułu:

Pigwa pospolita - Cydonia oblonga

Łacińska nazwa rodzaju Cydonia pochodzi od nazwy starożytnego greckiego miasta Cydon, które znajdowało się na północno-zachodnim wybrzeżu Krety, na terytorium obecnego miasta portowego Chania.

Wojna trojańska: Eris i pigwa są odpowiedzialne za wszystko?

Zapytaj mniej lub bardziej wykształconą osobę, a on odpowie ci, że przyczyną wybuchu wojny trojańskiej był niestosowny czyn Paryża, który porwał Helenę, żonę Cara Menelausa.

W rzeczywistości historia zaczęła się znacznie wcześniej. Od momentu, gdy nie chcieli zaprosić Eris, bogini niezgody, na jedno wesele. Rozwścieczona i urażona nie wyglądała na powołaną, zostawiła swój mały prezent na stole i wyszła.

Bogowie zobaczyli złoty owoc z napisem „Najpiękniejszy”. Każda z trzech bogiń - Venus, Minerva i Juno - oczywiście wierzyły, że tytuł „najpiękniejszy” powinien słusznie do niej należeć. Paris został poproszony o rozwiązanie sporu (wszyscy pozostali goście ostrożnie odmówili, obawiając się gniewu przegranych piękności).

Minerva i Juno obiecali młodzieńcowi siłę, odwagę, militarne zwycięstwa, wiedzę i mądrość. A Wenus jest własnością najpiękniejszej kobiety na świecie. Nagroda trafiła do Wenus, Paryż otrzymał Elenę w nagrodę. A jabłko niezgody, jak wierzą botanicy, a historycy nie przeczą im, wcale nie było jabłkiem, ale pigwą - najbardziej zwyczajną, twardą i niejadalną!

Charakterystyka botaniczna

Małe drzewo, często w postaci krzaka, o wysokości od półtora metra do pięciu, rzadko do 8 m. Ukośnie rosnące w górę gałęzie nie mają kolców, młode pędy są owłosione, zielonkawo-oliwkowe lub brązowe.

Liście nie dłuższe niż 10-12 cm, często owalne, rzadziej zaokrąglone; górna strona blaszki liścia jest naga, ciemnozielona, dolna strona ma szarawy kolor, filcowo-owłosiony. Ogonek jest owłosiony, ma długość do 2 cm, pojedyncze kwiaty są białe lub jasnoróżowe, o średnicy do 5 cm - bardzo skuteczne, o cudownym zapachu.

Drzewo dosłownie porozrzucane jest kwiatami późną wiosną - wczesnym latem, przez 10-13 dni, a widok jest niezapomniany. Jest również nie mniej atrakcyjny jesienią, gdy jego główną ozdobą są żółte duże „jabłka” pokryte miękkim filcowym pokwitaniem (dojrzałe owoce stają się gładkie i twarde, z twardą i niskotłuszczową miąższem).

Klasyfikacja

Widok składa się z pięciu odmian, z których dwie są ozdobne:

pyramidal (f. pyramidalis) - charakterystyczny znak korony
marmur (wcześniej marmorat) - z żółtymi i biało-pstrokatymi liśćmi

I trzy grupy według kształtu owocu:

w kształcie jabłka (np. maliformis)
w kształcie gruszki (f. pyriformis)
Portugalski, w kształcie żebra-gruszki (f. Lusitanica)

W kulturze od niepamiętnych czasów. Na świecie istnieje ponad 400 odmian ogrodnictwa pigwy, z czego tylko jedna dziesiąta jest uprawiana w Rosji i krajach sąsiednich. Spośród tradycyjnie uprawianych na Kaukazie i Zakaukaziu, na przykład, Scytowie Gold, Muscatnaya, Aurora, Vraniska Dania, wpisani do rejestru państwowego, popularnymi lokalnymi są Atbashi, Dzhardash, o dużych owocach Merginsky, Ordubadsky i inni.

W regionie Dolnej Wołgi uprawiana jest stara francuska odmiana Anzherskaya, a także niektóre inne odmiany: Zbiorowa, Krasnoslobodskaya, Teplovskaya, późna i wczesna Maslyanka.

Odmiany uprawiane w Azji Środkowej są lepsze od Kaukazu w smaku, ale gorsze pod względem wielkości i masy owoców.Pigwa Michurinskaya stała się szeroko rozpowszechniona w klimacie umiarkowanym, a specjalnie do uprawy w regionie centralnym w 1998 r. Wyhodowano moskiewską pigwę Susową - małe owoce, ale niezwykle aromatyczne.

Wśród innych cennych ekonomicznie cech tej odmiany można wymienić wysoką zimotrwalość, odporność na choroby i szkodniki oraz coroczne obfite owocowanie.

Lądowanie i opieka

Roślina jest pochodzenia południowego, więc prawie wszystkie odmiany są światłolubne i nie są wystarczająco odporne na mróz. Miejsce w ogrodzie wybiera się wyłącznie słonecznie, a nie wieje wiatr. Pigwa nie jest bardzo wymagająca na glebach, może tolerować nawet niewielkie zasolenie, chociaż preferuje żyzną i stale wilgotną glebę. Przy silnych wahaniach wilgotności owoce mogą pękać.

Najwyższy plon wykazuje się na glebie ciężkiej gliniastej, jednak na glebie piaszczystej owocuje wcześniej. Na glebach suchych tworzy mniejsze i bardziej suche owoce, na glebach wilgotnych jest duża i soczysta, ale ma ściągający i drzewny smak.

Pielęgnacja roślin obejmuje być może tylko dwa ważne środki: podlewanie w suchym lecie, zwłaszcza na piaszczystych glebach gliniastych oraz terminowe i prawidłowe przycinanie. Ten ostatni polega na corocznym przycinaniu sanitarnym, gdy wycinane są połamane, chore i gęstniejące gałęzie koron; w lekkim przycinaniu przeciwstarzeniowym co 3 lata u dorosłych drzew i silnym przeciwstarzeniowym - starym drzewom słabo owocującym.

Pigwa odmianowa rozmnaża się wegetatywnie na wszystkie możliwe sposoby (szczepienie, nakładanie warstw, pędy korzeniowe, sadzonki z sadzonkami zielonymi lub zdrewniałymi).

Rozmnażanie nasion stosuje się tylko w dwóch przypadkach: w celu uzyskania stada i aklimatyzacji pigwy w obszarach o niższym klimacie. Na południu silne dzikie pigwy są dobrym zasobem niesplików i gruszek, zwłaszcza odmiany Angerskaya.

Przetwarzanie upraw

Duże, piękne i aromatyczne surowe owoce pigwy praktycznie nie nadają się do jedzenia. Dlatego większość upraw jest przetwarzana. Oprócz tradycyjnych duszonych owoców, dżemu, marmolady, dżemów i marmolady, pigwa służy jako doskonały surowiec do uzyskiwania bardzo przydatnego i smacznego soku.

Sok z pigwy staje się smaczniejszy w połączeniu z innymi sokami owocowymi (jabłko, brzoskwinia, banan) lub zmieszany z dynią. Dobry zarówno świeży, jak i puszkowany.

Ale nie ogranicza się to do stosowania owoców pigwy w gotowaniu. Z tego można przygotować ostre sosy do potraw mięsnych i drobiu. Duszona lub pieczona pigwa jest dodawana do zapiekanki, pilawu, owsianki.

Wreszcie, w pełni dojrzałe owoce niektórych odmian gałki muszkatołowej można również stosować w postaci surowej - wystarczy wiedzieć, kiedy zbierać pigwę, aby nie zbierać dojrzałych owoców. Surowa pigwa, pokrojona w plasterki, jest dodawana do herbaty, aby wzbogacić jej smak i aromat: jest nawet lepsza niż herbata z cytryną!

Pigwa japońska (Henomeles Japanese) - Chaenomeles japonica

Nazwa rodzaju wynikała z wcześniejszego błędnego pomysłu, że owoc genomeli dzieli się na pięć części: po grecku „chainein” jest siekany, a „meles” to jabłko.

Charakterystyka botaniczna

Ojczyzną jest Japonia, szeroko rozpowszechniona także w Chinach i Europie. Niskie krzewy zwykle do 3 m, bardzo kłujące. Korona jest gęsto liściasta, gęsta.Liście w młodym wieku o odcieniu brązu lub czerwieni, z wiekiem stają się ciemnozielone; gęsty i skórzasty, o długości 3-5 cm, kwiaty o średnicy 3-4 cm, od różowego do pomarańczowo-czerwonego, w wycięciach składających się z 2-6 kwiatów.

Na środkowym pasie kwitnienie trwa 3-4 tygodnie. Zaczyna owocować od 3-4 roku życia. Owocem jest jabłko, jasnożółte w kształcie kulki lub jajka. Owoce wyglądają bardzo imponująco na tle ciemnozielonych liści. Krzew jest równie piękny zarówno podczas kwitnienia, jak i owocowania.

Pigwa japońska, często występująca w ogrodach, jest niska (Maulea genomeles): rozłożysty krzew o wysokości nie większej niż metr, o łukowatych, zgiętych, bardzo kłujących pędach. Jest to najbardziej odporny na zimę przedstawiciel rodzaju. Istnieją odmiany dekoracyjne (Diament, Wezuwiusz, Hollandia, Nivalis, Nicoline) i kilka form ogrodowych.

Lądowanie i opieka

Uprawa japońskiej pigwy nie jest trudna. Roślina jest swiatlolubna, preferuje gleby bogate w materię organiczną, żyzne. Toleruje suszę, ale w gorące, suche lata potrzebuje podlewania. Rośnie powoli.

Krzew można wycinać - podczas kwitnienia i owocowania zachowuje się, więc jest dobry do tworzenia żywopłotów. Potrafi przetrwać, pięknie rosnąć i kwitnąć w mieście.

Istnieje wiele dekoracyjnych form ogrodowych. Ale trudno je znaleźć w sprzedaży. Dlatego najczęściej w ogrodach można znaleźć sadzonki nie odmianowe. Ponadto gatunek ten jest łatwo rozmnażany przez nasiona, które wysiewa się przed zimą lub wiosną, po 3-4 miesiącach stratyfikacji w lodówce.

Pomnaża się również na wszystkie inne sposoby: nawarstwianie, zielone sadzonki, korzenie potomstwa. Przeznaczony jest głównie do celów dekoracyjnych, chociaż owoce są jadalne i można je wykorzystać do przetwórstwa kulinarnego.